In het toepassingsveld van elektronische componenten spelen niet-inductieve weerstanden een belangrijke rol.Zoals de naam al doet vermoeden, betekent "niet-inductief" dat dit type weerstand een zeer kleine inductieve reactantiewaarde heeft, voor zover het kan worden genegeerd.Hoewel niet kan worden gezegd dat ze helemaal geen inductieve reactantie hebben, worden in veel precisie-elektronische apparatuur niet-inductieve weerstanden gebruikt om circuitoscillatie en schade aan andere apparaten te voorkomen die kunnen worden veroorzaakt door gewone hoge inductieve reactantieweerstanden.
De definitie en functie van niet-inductieve weerstanden
Niet-inductieve weerstanden worden vaak gebruikt als belastingen in elektronische apparaten om ongewenste elektriciteit te absorberen of te bufferen.Deze weerstand wordt ook vaak een remweerstand of belastingsweerstand genoemd.Bij elektronische apparatuur met een hoge nauwkeurigheid is het bestaan van hoge impedantie meestal niet toegestaan, dus het is noodzakelijk om niet-inductieve weerstanden te kiezen die zijn gemaakt van materialen van hoge kwaliteit en precisieprocessen.Gemeenschappelijke niet-inductieve weerstandstypen omvatten metalen filmweerstanden, draadweerstanden en TO-220 krachtige belastingweerstanden.
Hoe niet-inductieve weerstanden werken
Het productieproces van niet-inductieve weerstanden omvat een speciale kronkeltechniek.Vouw de twee draden van de weerstand in tweeën en sluit ze aan op de twee terminals van de weerstandsbasis.De resterende draden worden rond de weerstandsbasis gewikkeld.Omdat de spiraalvormige draden tijdens de wikkeling positief en negatief zijn, is de gegenereerde inductie tegengesteld in polariteit, waardoor elkaar wordt geannuleerd, waardoor een niet-inductief effect wordt bereikt.Dit is de basismethode om de functie van een niet-inductieve weerstand te bereiken.
Specifieke toepassingen van niet-inductieve weerstanden
De hoofdfunctie van een niet-inductieve weerstand is om alleen de weerstand van de draad of spoel te laten werken zonder inductie of geïnduceerde spanning te produceren.In praktische toepassingen is een gebruikelijke praktijk om twee geïsoleerde draden naast elkaar te plaatsen, het ene uiteinde kortsluit en het andere uiteinde verbindt met de voeding en applicatielijnen.Omdat de huidige richtingen in de twee draden tegengesteld zijn en er geen externe wederzijdse inductantie is, kunnen ze worden gewikkeld in een spoel en alleen als weerstanden werken.In de statorsleuf van grote AC-motoren worden bijvoorbeeld niet-inductieve weerstanden vaak begraven voor temperatuurmeting.